Τόσο άγχος σήμερα δεν το περίμενα. Ούτε στις πανελλήνιες (που λέει ο λόγος) δεν ήμουν έτσι. Αλλά βέβαια! Τότε ο πατέρας μου, είχε φροντίσει να μου αγοράσει δύο κούτες "Γαλατικά".
Για πόσο θα μου φτάσει ένα πακέτο; Είναι δυνατόν; Τέσσερις ώρες άντεξε το πρώτο! Είναι δυνατόν; Τα είδα όλα... Και λέω έλεος, δεν την βγάζουμε έτσι. Άρχισα το ψάξιμο στα περίπτερα. Τίποτα και εκεί. "Και τώρα, τι κάνουμε;", αναρωτήθηκα. Να κόψω το κάπνισμα; Να αλλάξω μάρκα; Τι διάλο να κάνω; Νωρίς το μεσημέρι συναντήθηκα με έναν ομοϊδεάτη (και αυτός "Γαλατικά") και το συζητήσαμε. Άκρη και πάλι δεν βγάλαμε.
Και τι να κάνεις; Να πεις αντιστέκομαι, στην λαίλαπα της συρρίκνωσης, ή να συνεχίσεις σαν να μην συνέβη τίποτα; Δεν ξέρω! Δεν μπορώ να το δω, ψύχραιμα. Μα ξέρεις τι είναι μια συνήθεια 6 ετών να έρχεται να στην κόβει ο άλλος σε μια στιγμή; Εδώ με γκόμενα, χωρίζεις και πάλι λυπάσαι....
Γενικά πάντως, δεν είμαι υπέρ του μποϊκοτάζ. Ένα από τα πολλά περίπτερα της γειτονιάς μου έδωσε λύση, έστω και πρόσκαιρα. Συμφώνησα με τον περιπτερά, πως τις δύο τελευταίες του κούτες με τα ORIGINAL τσιγάρα μου θα τις πάρω εγώ. Όχι τώρα,βέβαια, γιατί εκτός από την ταυτότητά μου, δεν υπάρχει τίποτα άλλο μέσα στο πορτοφόλι, αλλά του υποσχέθηκα, πως δεν πρόκειται να του μείνει ούτε ένα απούλητο.
Τελικά δεν αποφάσισα ακόμη τι θα κάνω... Όμως όσο θυμάμαι εκείνη την ενοχλητική κάρτα που έβρισκα μέσα στα πακέτα των δύο τελευταίων μηνών, με αυτό το ακόμα πιο ενοχλητικό "η απόλαυση έρχεται στα 20" τόσο περισσότερο μου την δίνει στα νεύρα.
Ναι ρε φίλε, γιατί εγώ ούτε την βρίσκω με τα 20άρια πακέτα (όταν πριν ήταν 25άρια), πολύ δε περισσότερο, δεν βλέπω να απολαμβάνω και τίποτα, όντας 20 ετών (αν κατά τύχη εννοούσες αυτό, με την ηλίθια κάρτα σου). Κόψε λοιπόν τις μαλακίες!
Αυτό το κείμενο , είναι εξαιρετικά αφιερωμένο στους: Α.Φ., Μ.Σ., Θ.Μ. και τον wunbad
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου